"معنای ضمنی" از دو کلمه "معنا" و "ضمنی" تشکیل شده است. در نگارش و استفاده از این ترکیب، باید به چند نکته توجه کرد:

1. نحو و ساختار: "معنای ضمنی" به عنوان یک ترکیب اسم و صفت به کار می‌رود. "معنا" اسم و "ضمنی" صفت است که در وصف آن قرار گرفته است.

2. نقطه‌گذاری: هنگامی که "معنای ضمنی" در جمله‌ای استفاده می‌شود، باید دقت کرد که موقعیت آن در جمله باعث شود که مفهوم به وضوح منتقل شود. خطای نقطه‌گذاری می‌تواند به معنی جمله لطمه وارد کند.

3. مفهوم و کاربرد: این ترکیب به معنای برداشت‌های غیرمستقیم یا نتیجه‌گیری‌های پنهان از یک متن یا گفتار اشاره دارد. باید به دقت در جملات نگارش شود تا منظور واضح باشد.

4. انطباق با متن: عبارتی که "معنای ضمنی" در آن به کار می‌رود باید با متن اصلی انطباق داشته باشد تا نتیجه‌گیری منطقی و درست گردد.

5. زبان محاوره‌ای و رسمی: در زبان محاوره‌ای، ممکن است این عبارت به صورت غیررسمی و غیرکامل نیز استفاده شود، ولی در زبان رسمی و نوشتاری، استفاده از آن باید دقیق و با رعایت نکات نگارشی باشد.

با رعایت این نکات، می‌توانید از ترکیب "معنای ضمنی" به درستی و با دقت استفاده کنید.