کلمه "معنی‌شناسی" در زبان فارسی به ترکیبی از دو بخش تشکیل شده است: "معنی" و "شناسی". این کلمه به مفهوم بررسی یا تحلیل معانی واژه‌ها یا مفاهیم اشاره دارد و در علوم انسانی و فلسفه به کار می‌رود.

قواعد فارسی و نگارشی برای "معنی‌شناسی":

1. ترکیب واژه‌ها:

   • "معنی" به معنای مفهوم یا مفهوم‌پردازی است و "شناسی" به مفهوم مطالعه و بررسی اشاره دارد. ساخت ترکیبی این کلمه نشان‌دهنده‌ی علمی است که به بررسی معانی و مفاهیم می‌پردازد.

2. نوشتن صحیح:

   • کلمه "معنی‌شناسی" باید با خط تیره نوشته شود (معنی‌شناسی) تا نشان‌دهنده‌ی ترکیب دو بخش باشد.

3. نحو و دستور زبان:

   • این کلمه به عنوان اسم استفاده می‌شود و می‌تواند در جملات به عنوان فاعل، مفعول یا سایر اجزای جمله قرار بگیرد.

4. استفاده از واژه‌های مرتبط:

   • می‌توان از واژه‌های مرتبط مانند "معنا"، "شناخت" و "تحلیل" در جملات استفاده کرد تا مفهوم بهتری از "معنی‌شناسی" ارائه شود.
5. چیدمان جملات:
   • در نوشتن جملات، توجه به چیدمان صحیح کلمات و جملات بسیار مهم است. برای مثال: "معنی‌شناسی به بررسی مفهوم واژه‌ها و ارتباط آن‌ها با Context می‌پردازد."

با رعایت این قواعد، می‌توان به درستی از کلمه "معنی‌شناسی" در نوشتار استفاده کرد.