کلمات "مقصدهای گردشگری" و "مقصدهای جهانگردی" از نظر نگارشی و دستور زبان فارسی، قواعد خاص خود را دارند. در ادامه به توضیحاتی در این زمینه می‌پردازم:

1. قید جمع:

   • "مقصد" به معنای "هدف" یا "مکان مورد نظر" است و با افزودن "های" به حالت جمع درمی‌آید. بنابراین "مقصدهای" به معنای "مقاصد" یا "مکان‌های هدف" می‌باشد.

2. ترکیب "گردشگری" و "جهانگردی":

   • هر دو واژه "گردشگری" و "جهانگردی" به نوعی از سفر اشاره دارند. "گردشگری" بیشتر به معنای سفر به مقاصدی برای تفریح و استراحت است، در حالی که "جهانگردی" به سفر به دوردست‌ها و کشف مکان‌های جدید اشاره دارد.
   • این دو واژه در ترکیب با "مقصدهای" به معنای مکان‌هایی هستند که برای گردشگران و جهانگردان جذابیت دارند.
3. نگارشی و علامت‌گذاری:
   • در متن‌های رسمی، بهتر است از کلماتی مثل "مقصدهای گردشگری و جهانگردی" به‌جای "مقصد جهانی و گردشگری" استفاده شود، چراکه این ساختار بیشتر در زبان معیار رایج است.
   • همچنین، اگر این ترکیب در متنی قرار گیرد، باید دقت کرد که فاصله‌ها و نقطه‌گذاری‌ها درست رعایت شود.

با این توضیحات، می‌توانید از کلمات "مقصدهای گردشگری و جهانگردی" به درستی و به‌طور مؤثری در نوشته‌های خود استفاده کنید.