کلمه "ممتاز" در زبان فارسی به معنای برجسته، عالی و ویژه است. این واژه به عنوان صفت به کار می‌رود و در بسیاری از مواقع برای توصیف ویژگی‌های مثبت و برتر یک شخص، شیء یا پدیده استفاده می‌شود. در نگارش و خواندن این کلمه، رعایت چند نکته نگارشی و دستوری اهمیت دارد:

1. نوشتن صحیح: کلمه "ممتاز" باید با حروف فارسی به درستی نوشته شود و از اشتباهات املایی پرهیز گردد.

2. جایگاه کلمه: "ممتاز" می‌تواند قبل یا بعد از اسم قرار گیرد. به عنوان مثال:

   • "دانش‌آموز ممتاز"
   • "او دانش‌آموزی ممتاز است."

3. سازگاری با جنس و تعداد: با توجه به جنس و تعداد اسم، ممکن است به فرم‌های مختلفی تبدیل شود. برای مثال:

   • "ممتاز" (مفرد مذکر)
   • "ممتاز" (مفرد مؤنث)
   • "ممتازان" (جمع)

4. استفاده در جملات: می‌توان این کلمه را در جملات مختلف برای تأکید بر کیفیت و برتری استفاده کرد:

   • "این کتاب بسیار ممتاز است."
   • "او در این حوزه ممتاز عمل کرده است."
5. نکات نگارشی: در هنگام استفاده از "ممتاز" در متن، رعایت قواعد نگارشی مانند نقطه‌گذاری، فاصله‌گذاری و استفاده صحیح از زنجیره‌های توصیفی اهمیت دارد.

با رعایت این نکات، می‌توان از کلمه "ممتاز" به طرز مؤثری در نوشتن و گفتگوها استفاده کرد.

1. این دانش‌آموز به خاطر عملکرد ممتاز خود در امتحانات، جایزه بهترین دانش‌آموز سال را دریافت کرد.
2. انتخاب این رستوران به خاطر کیفیت ممتاز غذاهایش همیشه مورد توجه قرار گرفته است.
3. او در زمینه تحقیقاتی خود، نتایج ممتازی به دست آورد که مورد تحسین جامعه علمی قرار گرفت.