کلمه "میانجیگری" از دو بخش "میانجی" و "گری" تشکیل شده است. در زیر به برخی از اصول و قواعد نگارشی مرتبط با این کلمه و استفاده از آن اشاره می‌کنم:

1. نکته spelling: کلمه "میانجیگری" به صورت یکپارچه نوشته می‌شود و نباید آن را به دو بخش "میانجی" و "گری" جدا کرد.

2. چگونگی استفاده در جملات:

   • این کلمه به عنوان یک اسم کاربرد دارد و می‌تواند به عنوان فاعل، مفعول و یا مضاف‌إلیه در جملات مورد استفاده قرار گیرد.
   • مثال: "میانجیگری در حل منازعات یکی از مهارت‌های ضروری است."

3. نکات نگارشی:

   • وقتی از این کلمه در متون رسمی استفاده می‌کنید، باید اطمینان حاصل کنید که با دیگر کلمات به درستی ترکیب شده و ساختار جمله را حفظ کند.
   • استفاده از ویرگول و نقطه‌گذاری مناسب در جملات حاوی این کلمه اهمیت دارد.

4. معانی و تعاریف:

   • "میانجیگری" به معنای تلاش برای میانجیگری یا حل و فصل اختلافات بین دو یا چند طرف است. بنابراین در متون حقوقی و اجتماعی به وفور استفاده می‌شود.
5. جایگزین‌های کلامی:
   • در برخی موارد، می‌توان از کلماتی مانند "واسطه‌گری" یا "داوری" به جای "میانجیگری" استفاده کرد، اما هر کدام دلالت‌های متفاوتی دارند.

با رعایت این اصول و قواعد، می‌توان به درستی از کلمه "میانجیگری" در نگارش و مکالمات فارسی استفاده کرد.

1. میانجیگری یکی از راه‌های مؤثر برای حل اختلافات میان افراد و گروه‌ها است.
2. او با مهارت و تجربه‌ی خود در زمینه‌ی میانجیگری، توانست به توافقی پایدار بین طرفین برسد.
3. میانجیگری در مذاکرات سیاسی می‌تواند به کاهش تنش‌ها و ایجاد فضایی مناسب برای گفتگو کمک کند.