کلمه "میرایی" در زبان فارسی به معنی فناپذیری یا زوال است و در متون ادبی و فلسفی به کار می‌رود. در ادامه به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنم:

1. استفاده صحیح:

   • "میرایی" به عنوان یک اسم، به طور معمول در جملات به عنوان فعل یا صفت به کار نمی‌رود. بلکه به عنوان یک مفهوم یا پدیده مطرح می‌شود.

2. فراروی زبانی:

   • می‌توان از "میرایی" در ترکیب با دیگر کلمات استفاده کرد؛ به عنوان مثال: "میرایی انسان"، "میرایی موجودات" و ...

3. نوشتار:

   • این کلمه باید به صورت صحیح و با املای درست "میرایی" نوشته شود.

4. جملات نمونه:

   • "در فلسفه، میرا بودن موجودات از اصول بنیادین است."
   • "آثار ادبی گاهی به مفهوم میرا بودن انسان می‌پردازند."
5. نحوه تلفظ:
   • "میرایی" با تاکید بر روی "می" تلفظ می‌شود و صدای "ا" کوتاه است.

این قواعد و نکات می‌تواند به درک و استفاده صحیح از کلمه "میرایی" کمک کند.

1. مفهوم میرایی در فلسفه به معنای فانی بودن و ناپایداری زندگی است.
2. علم فیزیک با بررسی میرایی و پایداری سیستم‌ها به پیشرفت‌های زیادی دست پیدا کرده است.
3. در ادبیات، میرایی به عنوان یک موضوع کلیدی در شعرهای عاشقانه و غمگین به تصویر کشیده می‌شود.