کلمه "میلۀ مینایی" به دو جزء "میلۀ" و "مینایی" تقسیم می‌شود که هرکدام قواعد خاص خود را دارند:

1. میلۀ:

   • "میلۀ" از واژه "میله" و پسوند "ه" است که به معنای یک نوع میله یا چوب باریک است. در اینجا "میلۀ" به صورت نکره به کار رفته است.
2. مینایی:
   • "مینایی" صفتی است که به نوعی رنگ آبی یا فیروزه‌ای اشاره دارد. این واژه به طور خاص برای اشاره به رنگ یا نوعی کاشی‌های رنگی که معمولاً در معماری اسلامی استفاده می‌شوند، به کار می‌رود.

نکات نگارشی:

• در نگارش این کلمه، حتماً باید "میلۀ" و "مینایی" به هم پیوسته نوشته شوند زیرا به یک مفهوم واحد اشاره دارند.
• بهتر است در متون رسمی از واژه‌های درست و ادبی استفاده شود و توجه ویژه‌ای به املای صحیح آن داشته باشیم.
• در متون ادبی یا توصیفی، می‌توان برای زیبایی معنا، از این ترکیب استفاده کرده و به توصیف فضایی خاص بپردازیم.

مثال:

• در معماری ایرانی، "میلۀ مینایی" به عنوان نماد زیبایی در بناهای تاریخی شناخته می‌شود.

در کل، توجه به جزئیات زبان و رعایت قواعد نگارشی می‌تواند به کیفیت نوشتار کمک کند.