کلمه "نزدیک بین" به عنوان یک صفت مرکب در زبان فارسی به کار می‌رود و به شخصی اشاره دارد که دیدگاه محدودی دارد و قادر به دیدن ابعاد وسیع‌تر یا جوانب مختلف یک موضوع نیست. در نوشتار نگارشی، چند نکته مهم برای استفاده صحیح از این کلمه وجود دارد:

1. فاصله‌گذاری: "نزدیک بین" باید با فاصله نوشته شود. به این معنی که کلمه "نزدیک" و "بین" هرکدام جدا از هم نوشته شوند.

2. اجازه استفاده در جملات: این کلمه می‌تواند به عنوان صفت برای توصیف اشخاص یا نگرش‌ها به کار رود. به عنوان مثال: "او همیشه با نزدیک بینی به مسائل نگاه می‌کند."

3. علامت‌گذاری: در جملات پیچیده که این کلمه استفاده می‌شود، ممکن است نیاز به استفاده از ویرگول یا دیگر علامات نگارشی باشد تا جمله واضح‌تر و قابل فهم‌تر باشد.

4. معادل‌سازی: در مواقعی که نیاز به بیان مفهوم نزدیک بینی به زبان ساده‌تر است، می‌توان از کلمات یا عبارات دیگری چون "کوته‌فکری" یا "دیدگاه محدود" استفاده کرد.

5. استفاده در متون علمی یا ادبی: توجه به زمینه استفاده از این کلمه در نگارش‌های علمی یا ادبی بسیار مهم است. در متون علمی باید توانایی و سطح بینش فرد را به دقت توصیف کرد، در حالی که در متون ادبی می‌توان به جنبه احساساتی یا فلسفی آن پرداخت.

6. نحو و صرف: این عبارت به صورت ثابت به کار می‌رود و تغییر نمی‌کند، ولی ممکن است با افعال و دیگر اجزاء جمله ترکیب شود.

با رعایت این نکات، می‌توانید به خوبی از کلمه "نزدیک بین" در نگارش خود استفاده کنید.