"نقشۀ موضوعی" یک ترکیب فارسی است که برای اشاره به نوع خاصی از نقشه که اطلاعات موضوعی خاصی را نمایش می‌دهد، استفاده می‌شود. در زیر به برخی از قواعد فارسی و نگارشی مربوط به این ترکیب اشاره می‌کنم:

1. استفاده از «نقشه»: واژه «نقشه» به معنای طرح یا نمایی از یک مکان یا موضوع است و معمولاً به صورت "نقشه" نوشته می‌شود. کاراکتر «ه» در این کلمه، به صورت «ـه» (الف) بوده و در صورت نایاب بودن (در کاهش اشاره) به «ـهٔ» تبدیل می‌شود.

2. استفاده از «موضوعی»: واژه «موضوعی» به معنای مربوط به یک موضوع خاص است و به شکل صفت به کار می‌رود. این کلمه از ریشه «موضوع» به همراه پسوند «ی» ساخته شده است.

3. نقطه‌گذاری: زمانی که این ترکیب به عنوان عنوان یک مطلب یا بخش جدید در متن استفاده می‌شود، می‌توانید آن را با دو نقطه یا خط فاصله از سایر متن جدا کنید. اما اگر در وسط جمله باشد، لازم نیست از نقطه‌گذاری خاصی استفاده کنید.

4. استفاده از فاصله: در نگارش این ترکیب باید توجه داشت که بین کلمات "نقشه" و "موضوعی" فقط یک فاصله استاندارد (فاصله بین کلمات) وجود داشته باشد.

5. نوشتار صحیح: در نوشتار رسمی یا علمی، شکل ترکیبی این کلمات باید به درستی رعایت شود و کلمات به صورت صحیح و بدون اشتباه تایپی نوشته شوند.

با رعایت این نکات، می‌توانید از ترکیب «نقشۀ موضوعی» به طور صحیح و مؤثر استفاده کنید.