کلمه "نقطۀ شبنم" به عنوان یک ترکیب فارسی، قواعد نگارشی خاصی دارد که باید به آنها توجه شود. در زیر به برخی از این قواعد اشاره می‌کنم:

1. نوشتن نقطه: در زبان فارسی، حرف «ۀ» که به «ه» انتهایی اضافه می‌شود، به معنای «که» یا «نقطه» در اینجا به کار رفته و لازم است به صورت «نقطهٔ» نوشته شود. بنابراین، باید بنویسید "نقطهٔ شبنم".

2. فاصله‌گذاری: بین کلماتی که به هم پیوسته‌اند، باید فاصله مناسب رعایت شود. در اینجا، "نقطهٔ" و "شبنم" باید با یک فاصله از هم نوشته شوند.

3. نقش کلمات: "نقطهٔ" به عنوان اسم و "شبنم" به عنوان مضاف‌الیه در این ترکیب عمل می‌کند و برای نشان‌دادن وجود یک ویژگی خاص به کار می‌رود.

4. استفاده از "نقطهٔ" به عنوان صفت: در برخی از موارد، می‌توانید "نقطهٔ شبنم" را به عنوان یک اصطلاح علمی یا ادبی به کار ببرید، که در معنای خاص خود به نقاط کوچک رطوبت در زمان‌های خاصی از شب اشاره دارد.

5. آوای واژه: باید به آوای صحیح و تلفظ درست این ترکیب توجه داشته باشید. "نقطهٔ شبنم" به گونه‌ای به هم وصل می‌شود که در جریان صحبت، باید به وضوح بیان شود.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "نقطهٔ شبنم" به درستی در نوشتار خود استفاده کنید.