کلمه "نگاشتار رایانه‌ای" یک ترکیب مرکب در زبان فارسی است که از دو جزء تشکیل شده است: "نگاشتار" و "رایانه‌ای". در زیر به بررسی قواعد فارسی و نگارشی مربوط به این ترکیب می‌پردازیم:

1. جداسازی واژه‌ها: در زبان فارسی، واژه‌ها می‌توانند به صورت ترکیبی نوشته شوند، اما در این مورد "رایانه‌ای" به عنوان یک صفت توصیفی برای "نگاشتار" به کار رفته است. به همین دلیل، به صورت "نگاشتار رایانه‌ای" نوشته می‌شود.

2. قواعد املایی: "رایانه‌ای" با استفاده از حروف اضافه "ای" به وجود آمده است که برای نشان دادن نسبت یا وابستگی به "رایانه" استفاده می‌شود. بنابراین املای آن باید دقیق باشد و به صورت "رایانه‌ای" نوشته شود.

3. فاصله‌گذاری: بین اجزای ترکیب (نگاشتار و رایانه‌ای) فاصله وجود دارد و این فاصله برای خوانایی بهتر متن ضروری است.

4. نقطه‌گذاری: در صورتی که این ترکیب در یک جمله یا عبارت به کار می‌رود، باید با توجه به ساختار کلی جمله، نقطه‌گذاری مناسب رعایت شود.

5. تطابق با قواعد دستوری: در صورتی که ترکیب "نگاشتار رایانه‌ای" به عنوان مفعول یا فاعل در جمله به کار رود، باید با دیگر اجزای جمله تطابق داشته باشد و از نظر عدد و جنس با آن‌ها هماهنگی داشته باشد.

مثال:

• "این نگاشتار رایانه‌ای قابلیت‌های خاصی دارد."
• "برنامه‌نویسان در ساخت نگاشتار رایانه‌ای تلاش می‌کنند."

با رعایت این نکات، می‌توان از این ترکیب به طور صحیح و مؤثر در نوشتار فارسی استفاده کرد.