کلمه "نمونۀ لحظه‌ای" در زبان فارسی شامل دو بخش است: "نمونه" و "لحظه‌ای". در اینجا نکات نگارشی و نحوی مربوط به آن را بررسی می‌کنیم:

1. تعیین مسند و مسند إليه: در این ترکیب، "نمونه" به عنوان مسند و "لحظه‌ای" به عنوان مسند إليه کار می‌کند. به عبارتی، ما داریم که "این نمونه به خاطر ویژگی‌های لحظه‌ای‌اش مورد نظر است".

2. علامت گذاری: در نوشتار، معمولاً برای نشان دادن تنوع معنایی یا تأکید، می‌توان از ویرگول استفاده کرد. به عنوان مثال: "نمونۀ، لحظه‌ای" (در اینجا، ویرگول به نوعی تأکید بر معنای مختلف می‌زند).

3. اضافه: کلمه "لحظه‌ای" به دلیل اینکه صفت است، با "نمونه" فرآیند اضافه را طی کرده است و به عنوان صفت برای "نمونه" عمل می‌کند.

4. نوشتار صحیح: توجه داشته باشید که باید از نگارش صحیح کلمات اطمینان حاصل کنید. علامت "ۀ" در "نمونۀ" درست است و باید به همین صورت نوشته شود.

5. قطعۀ ادبی: اگر بخواهید این ترکیب را در یک جمله یا متن ادبی جاگذاری کنید، می‌توانید از آن به عنوان نمونه‌ای از یک وضعیت یا حالت موقت یاد کنید. به عنوان مثال: "این نمونۀ لحظه‌ای از زیبایی طبیعی است".

به طور کلی، برای بیان مفاهیم درست و واضح در زبان فارسی، رعایت قواعد نگارشی و نحوی اهمیت زیادی دارد.