کلمه "نوزاد" در زبان فارسی به معنای کودک تازه به دنیا آمده است. قواعد فارسی و نگارشی مرتبط با این کلمه به شرح زیر است:

1. نحوه نوشتار: این کلمه به صورت "نوزاد" نوشته می‌شود و باید به درستی املای آن رعایت شود.

2. تلفظ: تلفظ صحیح این کلمه به صورت [nuˈzɒːd] است.

3. جنس: "نوزاد" یک اسم ذکور است و برای هر دو جنسیت (مذکر و مؤنث) به کار می‌رود.

4. جمع: جمع "نوزاد" به صورت "نوزادان" است.

5. کاربرد: این کلمه در متون پزشکی، اجتماعی و روزمره برای اشاره به کودکان تازه متولد شده مورد استفاده قرار می‌گیرد.

6. قید: در جملات می‌توان از این کلمه به عنوان مفعول، فاعل یا قید بهره برد. به عنوان مثال:

   • "نوزاد در خواب است." (فاعل)
   • "پدر نوزاد را در آغوش گرفته است." (مفعول)

7. مخفف: در برخی متون غیررسمی ممکن است از اختصار "نوز." برای اشاره به آن استفاده شود، اما این کار در متون رسمی توصیه نمی‌شود.

8. اUsage in context: این کلمه ممکن است در عبارات و اصطلاحات خاصی نیز به کار رود، مثل "مراقبت از نوزاد" یا "سلامت نوزاد".

با توجه به این نکات، می‌توان به روش صحیح و مؤثری از کلمه "نوزاد" در نوشتار و گفتار استفاده کرد.

1. نوزادها در ماه‌های اول زندگی خود نیاز به مراقبت ویژه دارند.
2. لبخند نوزاد همیشه می‌تواند دل هر کسی را شاد کند.
3. والدین باید از سلامت نوزاد خود به‌خوبی مراقبت کنند تا به‌درستی رشد کند.