کلمه "هرم" و "دوشش" به خودی خود از نظر نگارشی و قواعد فارسی دارای خصوصیات خاصی هستند. بیایید هر یک را بررسی کنیم:

1. هرم:

   • این کلمه به معنای شکل هندسی است که دارای قاعده‌ای چند ضلعی و سطوح مثلثی است.
   • در جملات می‌توان به عنوان اسم استفاده کرد: "هرم بزرگ گیزا یکی از عجایب هفتگانه جهان است."

2. دوشش:

   • این کلمه به معنی "دوش" و به صورت مجاز به معنای بار یا بار سنگینی که بر روی دوش شخصی است، نیز به کار می‌رود.
   • در جملات می‌توان به عنوان اسم استفاده کرد: "بار مسئولیت دوش او سنگینی می‌کند."
3. گوش:
   • این کلمه به معنای عضو شنوایی است و می‌تواند به صورت مختص به چیزی که می‌شنویم نیز استفاده شود.
   • مثال: "گوش دادن به موسیقی یکی از فعالیت‌های مورد علاقه‌ام است."

نکات نگارشی:

• برای جملات می‌توانید از علائم نگارشی همچون ویرگول، نقطه، و علامت‌های سوال و تعجب به درستی استفاده کنید.
• در نگارش متن، سعی کنید از جملات منسجم و معنادار استفاده کنید تا مفهوم جملات روشن باشد.

مثال:

"هرم، با قاعده‌ای شگفت‌انگیز، دوش او را تحت بار سنگین خود قرار داده است. او به گوش جانبه‌اش می‌شنید که دوستانش در حال گفت‌وگو هستند."

اگر سوال خاصی دارید یا نیاز به توضیحات بیشتری هستید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!