کلمه "هستۀ حباب" شامل دو واژه است که هر کدام به لحاظ قواعد فارسی و نگارشی قابل بررسی می‌باشند.

1. هستۀ:

   • این کلمه به معنای "مرکز" یا "نهاده" است و به صورت اسم خاص یا عمومی به‌کار می‌رود.
   • در اینجا، "هستۀ" به معنای مرکز حباب یا هسته اصلی آن است.
2. حباب:
   • این واژه به معنای "گنبدی یا کروی شکل از هوا یا گاز که به وسیله یک لایه نازک مایع احاطه شده" است.
   • در زبان فارسی، "حباب" می‌تواند به صورت خاص در صنایع و علوم مختلف به کار برود.

نکات نگارشی:

• فاصله‌گذاری: بین دو واژه "هسته" و "حباب" باید فقط یک فاصله معمولی گذاشته شود.
• نقطه‌گذاری: در صورت استفاده در جملات، تابع قواعد نقطه‌گذاری خواهد بود. به عنوان مثال:
  • "هستۀ حباب در میدان نیروهای طبیعی شکل می‌گیرد."

قواعد خاصی برای نگارش این ترکیب وجود ندارد و با رعایت قوانین عمومی نگارش فارسی می‌توان از آن استفاده کرد.