کلمه "هشدار" در زبان فارسی به معنای اعلام خطر یا تذکر به منظور جلوگیری از وقوع یک اتفاق ناگوار است. در استفاده و نگارش این کلمه، نکات زیر را می‌توان مد نظر قرار داد:

1. نوشتن صحیح: کلمه "هشدار" باید به صورت صحیح و بدون اشتباهات املایی نوشته شود.

2. کاربرد در جملات:

   • "هشدار" معمولاً به عنوان اسم به کار می‌رود. به عنوان مثال: "هشدار دربارهٔ طوفان شدید صادر شد."
   • همچنین می‌توان از آن به عنوان فعل نیز استفاده کرد: "هشدار بدهید که احتیاط کنید."

3. استفاده در متون رسمی و غیررسمی:

   • در متن‌های رسمی، بهتر است از کلمه "هشدار" در کنار توصیفاتی مانند "مهم"، "جدی"، یا "فوری" استفاده شود.
   • در متن‌های غیررسمی، می‌توان به سادگی از آن استفاده کرد، اما بهتر است لحن متن با موقعیت مناسب باشد.

4. فاصله‌گذاری: اگر "هشدار" در آغاز جمله قرار گیرد، باید با حرف بزرگ نوشته شود: "هشدار! اوضاع خطرناک است."

5. استفاده در عناوین: در عنوان‌ها می‌توان از "هشدار" با استفاده از علامت تعجب به منظور جلب توجه استفاده کرد، مانند "هشدار! طوفان نزدیک است!"

6. خصوصیات نگارشی:
   • در متون علمی یا خبری، باید دقت شود که استفاده از "هشدار" بین جملات منطقی و در راستای هدف ایجاد آگاهی باشد.
   • در مواردی که قرار است به مخاطب حسی قوی منتقل شود، می‌توان با استفاده از جملات توصیفی قبل یا بعد از "هشدار"، تأثیر بیشتری به متن داد.

این نکات کمک می‌کند تا کلمه "هشدار" به درستی و به‌طور مؤثر در نوشتار فارسی مورد استفاده قرار گیرد.

1. پلیس در یک هشدار فوری اعلام کرد که مردم از سفر به مناطق سیلابی خودداری کنند.
2. متخصصان سلامت به افراد هشدار دادند که در فصل سرما، حتماً واکسن آنفولانزا را دریافت کنند.
3. در کنفرانس، محققان درباره تغییرات اقلیمی و اثرات خطرناک آن هشدار دادند.