کلمه «هم کنش پذیر» یک اصطلاح در زبان فارسی است که به مفهوم قابلیت یا امکان هم کنش (Interaction) اشاره دارد. در این کلمه، سه بخش اصلی وجود دارد:

1. هم: به معنای «با هم» یا «در کنار هم».
2. کنش: به معنای عمل یا فعالیت.
3. پذیر: به معنای قابلیت یا امکان پذیرش.

قواعد نگارشی:

1. جدا نویسی: این ترکیب به صورت جدا نوشته می‌شود، یعنی به جای «همکنش‌پذیر» باید «هم کنش پذیر» نوشته شود.

2. نوشتار صحیح: اطمینان حاصل کنید که به صورت صحیح و با فاصله مناسب بین کلمات نوشته شود.

3. استفاده در متن: این اصطلاح معمولاً در متون علمی، فنی یا اجتماعی به کار می‌رود و زمانی استفاده می‌شود که به قابلیت تعامل یا هم کنش یک سیستم یا مجموعه اشاره شود.

4. نقطه‌گذاری: برای استفاده از این کلمه در جملات، توجه به قواعد نقطه‌گذاری (مانند استفاده از ویرگول یا نقطه در جایگاه مناسب) ضروری است.

مثال جمله:

• «این دو سیستم از نظر فناوری هم کنش پذیر هستند و می‌توانند به خوبی با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.»

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه «هم کنش پذیر» به درستی و به شکل مناسبی استفاده کنید.