کلمه "آتش بُر" به معنای چیزی است که آتش را خاموش می‌کند یا به‌گونه‌ای در برابر آتش عمل می‌کند. در نگارش صحیح فارسی، باید به چند نکته توجه کنیم:

1. فاصله‌گذاری: در صورتی که "آتش بُر" به عنوان یک ترکیب استفاده گردد (مانند "آتش‌بر")، بهتر است آن را به عنوان یک واژه‌ی مرکب بنویسیم. به این شکل: "آتش‌بر".

2. تنوین: اگر از "آتش‌بر" در متنی استفاده می‌کنید که نیاز به تنوین دارد (مثلاً "یک آتش‌بر خوب")، نوشتار صحیح خواهد بود.

3. علامت‌گذاری: اگر "آتش‌بر" در وسط جمله و به عنوان اسم خاص یا عنوان یک محصول باشد، نیازی به علامتگذاری خاصی ندارد اما در دیگر موارد ممکن است لازم باشد تا از ویرگول یا دیگر علامات استفاده کنید.

4. ترکیب‌ها: هنگام استفاده از "آتش‌بر" در ترکیب‌ها مثل "آتش‌بر سردستی"، توجه داشته باشید که "سردستی" می‌تواند توصیف‌کننده‌نوع یا اندازه‌ای از "آتش‌بر" باشد. در این صورت، باید ترکیب را به صورت "آتش‌بر سردستی" بنویسید.

در نتیجه، نوشتار صحیح بر اساس قواعد فارسی و نگارشی به صورت "آتش‌بر سردستی" خواهد بود.