کلمه "بازبینی" به معنای بررسی دوباره یا مرور مجدد چیزی استفاده می‌شود. در نگارش فارسی، رعایت چند نکته در استفاده از این کلمه و قواعد مربوط به آن ضروری است:

1. نحوه استفاده: "بازبینی" معمولاً به عنوان اسم و در برخی موارد به عنوان فعل (در فرم فعل مرکب مانند "بازبینی کردن") به کار می‌رود.

2. نحوه نوشتار: این کلمه باید به صورت پیوسته نوشته شود و از فاصله‌گذاری غیرضروری پرهیز شود.

3. ساختار جملات: هنگامی که از "بازبینی" استفاده می‌کنید، باید به ساختار جمله توجه داشته باشید تا مفهوم آن به‌خوبی منتقل شود. مثلاً: "ما نیاز به بازبینی برنامه داریم."

4. جنسیت: "بازبینی" جزء اسم‌های غیرمذکر و غیرمونث در زبان فارسی است و لذا نیازی به تطابق با جنسیت ندارد.

5. صرف و نحو: اگر از این کلمه به عنوان فعل استفاده می‌کنید، باید به صرف و نحو صحیح آن توجه کنید: "باید متن را بازبینی کنم."

6. استفاده‌های خاص: گاهی اوقات "بازبینی" در فضاهای تخصصی مانند علم، آموزش و ویرایش متون کاربرد بیشتری دارد و در این زمینه‌ها باید با دقت بیشتری انتخاب شود.

به طور کلی، "بازبینی" کلمه‌ای است که در متون رسمی و غیررسمی کاربرد دارد و رعایت اصول نگارش و قواعد زبان در استفاده از آن الزامی است.

1. قبل از ارائه نهایی پروژه، تیم تصمیم گرفت که یک بازبینی دقیق از تمامی جزئیات انجام دهد.
2. برای بهبود کیفیت محتوا، نیاز است که مقاله پس از نوشتن یک بازبینی کامل شود.
3. بازبینی سیاست‌های آموزشی در دانشگاه به منظور ارتقاء کیفیت تدریس ضروری به نظر می‌رسد.