کلمه "یافتۀ سطحی" در زبان فارسی به معنای اطلاعات یا نشانه‌هایی است که به‌طور غیرمستقیم و با استفاده از مشاهده یا بررسی غیرعمیق به دست آمده‌اند. در ارتباط با این کلمه و ساختار آن، قواعد زیر می‌تواند حائز اهمیت باشد:

1. قاعده ترتیب کلمات: در زبان فارسی، معمولاً صفت‌ها پس از اسم قرار می‌گیرند. در اینجا "یافته" (اسم) و "سطحی" (صفت) به درستی در کنار هم قرار گرفته‌اند.

2. تنوع در نوشتار: "یافتۀ سطحی" با نوشتن "یافته سطحی" نیز صحیح است، اما استفاده از "یافتۀ" به نوعی به تأکید بر خاصیت و ویژگیی که در پی آن هستند کمک می‌کند.

3. نقطه‌گذاری و علائم نگارشی: اگر از این عبارت در متن‌های بلندتر استفاده می‌شود، لازم است که دقت شود که نقطه‌گذاری‌های مناسب (مثل ویرگول) به کار رود تا جملات و عبارات خواندنی‌تر شوند.

4. سازگاری با صرف و نحو: اگر این عبارت در جملات دیگر به کار رود، باید از نظر صرف و نحو با سایر اجزای جمله سازگار باشد.

5. آوایی (تلفظ): در گفتار غیررسمی، برخی ممکن است "یافتۀ" را به صورت "یافته" تلفظ کنند. بهتر است توجه شود که در نوشتار رسمی شکل کامل آن مورد استفاده قرار گیرد.

با رعایت این نکات، می‌توان این عبارت را به شکل درست و مؤثر در نوشتارها و گفتارهای خود به کار برد.