کلمه "بازگشت" در زبان فارسی به معنای برگشتن یا بازگشتن به جایی یا حالتی است. برای استفاده صحیح از این کلمه و نوشتارهای مرتبط با آن، چند نکته نگارشی و دستوری را می‌توان ذکر کرد:

1. جدا و متصل نوشتن: "بازگشت" به صورت واحد و متصل نوشته می‌شود و از دو بخش "باز" و "گشت" تشکیل شده است. هیچ‌گاه این کلمه را نباید جدا نوشت.

2. فعل و اسم: "بازگشت" می‌تواند به عنوان اسم (مثلاً "بازگشت او به خانه") و نیز به عنوان فعل (مثلاً "او به خانه بازگشت") استفاده شود. در استفاده به عنوان فعل، ممکن است در جملات مختلف به صورت‌های مختلف صرف شود.

3. زمان و حالت: توجه به زمان و حالت جملات در استفاده از "بازگشت" لازم است. مثلاً در جملات ماضی، از "بازگشت" به همراه فعل‌های دیگر استفاده می‌شود.

4. ترکیبات: این کلمه می‌تواند در ترکیب با کلمات دیگر به صورت‌های مختلفی به کار رود، مثلاً "بازگشت به گذشته" یا "بازگشت از سفر".

5. املا: دقت به املا و نوشتن صحیح کلمه "بازگشت" در نوشته‌ها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

با رعایت این نکات، می‌توان به شکل صحیح و مؤثری از کلمه "بازگشت" در نوشتار فارسی استفاده کرد.

البته! در اینجا چند مثال از کلمه "بازگشت" در جملات مختلف آورده شده است:

1. پس از یک سفر طولانی، او با خوشحالی به خانه‌اش بازگشت.
2. بازگشت به خاطرات کودکی همیشه حس نوستالژیک به من می‌دهد.
3. تیم فوتبال پس از شکست در بازی اول، با عملکردی بهتر در بازی دوم به میدان رفت و موفق به بازگشت شد.
4. او تصمیم گرفت پس از سال‌ها زندگی در خارج از کشور، به زادگاهش بازگردد.
5. بازگشت به تحصیل در سنین بالاتر می‌تواند چالش‌برانگیز اما بسیار rewarding باشد.

اگر سوال دیگری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!