کلمه "برچسب" در زبان فارسی به معنای نشانه یا علامت مشخص‌کننده‌ای است که به یک شیء یا محصول چسبانده می‌شود. قواعد نگارشی و نحوی مربوط به این کلمه شامل موارد زیر است:

1. نقطه‌گذاری: به‌عنوان یک اسم، "برچسب" می‌تواند به تنهایی یا در جملات به کار رود. در جملات، باید توجه داشت که در صورت استفاده از آن، از قواعد نقطه‌گذاری مناسب استفاده شود.

2. جمع بستن: جمع کلمه "برچسب" به صورت "برچسب‌ها" است. در این حالت، باید توجه کرد که "ها" به عنوان پسوند جمع به انتهای کلمه اضافه می‌شود.

3. حالت نکره و معرفه: "برچسب" به صورت نکره (بدون هیچ پسوندی) و معرفه (با استفاده از حرف "این" یا "آن") به کار می‌رود:

   • برچسب (نکره)
   • این برچسب (معرفه)

4. هم‌نشینی با دیگر کلمات: "برچسب" می‌تواند با دیگر کلمات ترکیب شود و به عنوان صفت نیز به کار رود، مانند:

   • برچسب قیمت
   • برچسب اطلاعات
5. قید و موارد استعمال: "برچسب" به‌عنوان یک اسم می‌تواند در انواع جملات به کار رود، از جمله:
   • برچسب را روی جعبه چسباندم.
   • برچسب‌های جدید به محصولات اضافه شده‌اند.

این موارد از اصول نگارشی و نحوی مرتبط با کلمه "برچسب" در زبان فارسی هستند.

البته! در اینجا چند مثال برای استفاده از کلمه "برچسب" در جمله آورده شده است:

1. برچسب روی بسته بندی نشان می‌دهد که این محصول را باید در دمای یخچال نگهداری کرد.
2. معلم به هر دانش‌آموز یک برچسب با نامش داد تا در کنفرانس سازماندهی بهتری داشته باشند.
3. او برچسب قیمت را از روی کالای خریداری شده جدا کرد تا آن را هدیه دهد.
4. برچسب‌های رنگی می‌توانند به ما در مرتب‌سازی اسناد کمک کنند.
5. در پروژه‌ام از برچسب‌های مخصوص برای مشخص کردن مواد اولیه استفاده کردم.

اگر مثال‌های بیشتری نیاز دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!