کلمات "چهاروجهی" و "چهارگوش" به ترتیب به دسته‌هایی از اشکال هندسی اشاره دارند. در ادامه به قواعد فارسی و نگارشی مرتبط با این دو کلمه اشاره می‌شود:

چهاروجهی:

1. تعریف: چهاروجهی به شکل هندسی سه‌بعدی گفته می‌شود که دارای چهار وجه است و معمولاً به صورت هرم، مکعب و غیره وجود دارد.
2. قواعد نگارشی:
   • نوشتار: این کلمه به صورت جدا و به شکل اصلی آن (چهار وجهی) نیز پذیرفته شده است، اما در زبان محاوره معمولاً به صورت "چهاروجهی" نوشته می‌شود.
   • جمع: جمع آن به صورت "چهاروجهی‌ها" است.

چهارگوش:

1. تعریف: چهارگوش به شکل هندسی دو بعدی اشاره دارد که دارای چهار ضلع راست و برابر است؛ به عبارت دیگر، معمولاً به اشکالی مانند مربع و مستطیل اشاره دارد.
2. قواعد نگارشی:
   • نوشتار: "چهارگوش" به صورت مرکب و یکپارچه نوشته می‌شود.
   • جمع: جمع آن به صورت "چهارگوش‌ها" است.

نکات عمومی:

• این کلمات به عنوان نام‌جانداران و اشکالی که در ریاضی و هنر کاربرد دارند، منبعی برای توصیف دقیق و واضح اشکال هندسی هستند.
• در نگارش فارسی، برای حفظ انسجام و درست نویسی، باید به قواعد املایی و نگارشی توجه شود و از نوشتن املای نادرست و غیررسمی پرهیز کرد.

اگر سوال خاصی درباره‌ی این کلمات یا کاربرد آن‌ها دارید، خوشحال می‌شوم که کمک کنم!