بَرسازه

کلمه "بَرسازه" به معنای وسیله یا ابزارهایی است که برای ساخت و ساز مورد استفاده قرار می‌گیرد، اما در زبان فارسی قواعد نگارشی مرتبط با این کلمه به توجه به ساختار آن و نقش آن در جمله نیز وابسته است. در اینجا به چند نکته نگارشی و قواعد مربوط به آن اشاره می‌کنم:

1. نقش کلمه: "بَرسازه" به عنوان اسم می‌تواند در جمله‌های مختلف به کار رود. به عنوان مثال: "کارگران با بَرسازه‌های مناسب، ساختمان را ساختند."

2. نکات املایی: توجه به املای صحیح کلمه بسیار مهم است. این کلمه باید بدون غلط املایی نوشته شود.

3. فاصله‌گذاری: در متون فارسی، بعد از هر علامت نگارشی، باید یک فاصله قرار داده شود. به عنوان مثال: "کارگران با بَرسازه‌های مناسب، ساختمان را ساختند."

4. تطابق با جمع: وقتی که "بَرسازه" به شکل جمع به کار می‌رود، به "بَرسازه‌ها" تغییر می‌کند. نکته‌ی مهم دیگر این است که چنانچه در متنی با معانی مشخص دیگری بخواهیم از این کلمه استفاده کنیم، با آن همخوانی داشته باشد.

5. کاربرد در جمله: هنگام استفاده از این کلمه، به بافت جمله توجه کنید تا معنای واضحی انتقال یابد. برای مثال: "او با استفاده از بَرسازه‌های مختلف، طراحی منحصر به فردی ارائه داد."

اگر سوال خاصی درباره این کلمه یا موارد دیگر دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!