برگشتی

کلمه "برگشتی" در زبان فارسی به معنای "بازگشت" یا "فعل برگشتن" است. در نگارش و استفاده از این واژه، توجه به چند نکته مهم است:

1. قواعد املایی: "برگشتی" به صورت صحیح با "ب" بزرگ نوشته نمی‌شود مگر در ابتدای جمله. همچنین املای آن با "گ" و "ی" در انتها صحیح است.

2. محدودیت‌های معنایی: این واژه ممکن است در زمینه‌های مختلف معنای متفاوتی داشته باشد. مثلاً در زبان عامیانه، به نوعی ارتباط بین افراد (مانند دوستی یا یک رابطه) نیز اشاره دارد.

3. کاربرد در جملات: "برگشتی" می‌تواند به عنوان صفت، قید، یا اسم کاربرد داشته باشد. به عنوان مثال:

   • صفت: این یک مسیر برگشتی است.
   • قید: او برگشتی به خانه داشت.
   • اسم: برگشتی او به خوبی بود.

4. توجه به بافت جمله: در زمان استفاده از "برگشتی"، توجه به بافت جمله مهم است تا به درستی از این واژه استفاده شود و مفهوم مورد نظر منتقل گردد.

5. تفاوت با دیگر واژه‌ها: مراقب باشید که "برگشتی" را با واژه‌هایی مانند "برگشت" اشتباه نکنید. "برگشت" به عنوان اسم و "برگشتی" به عنوان صفت یا قید به کار می‌روند.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "برگشتی" به درستی و به طور مؤثر در نوشتار یا گفتار خود استفاده کنید.

1. پس از یک روز طولانی در محل کار، به خانه برگشتی و از آرامش آن لذت بردی.
2. وقتی که او به جمع دوستانش برگشتی، همه با اشتیاق به استقبالش آمدند.
3. سفر به طبیعت و برگشتی به زندگی ساده، احساس خوبی به او داد.