در زبان فارسی، برای نهادن کلمه «برنامه» با نشانه جمعی یا اضافی، نکات زیر را باید در نظر گرفت:

1. استفاده از نشانه اضافی: در صورت استفاده از کلمه «برنامه» به صورت اضافی، می‌توانیم از «برنامه‌ی اضافی» یا «برنامۀ اضافی» استفاده کنیم. شکل «برنامۀ اضافی» بیشتر در نوشتار رسمی به کار می‌رود.

2. علامت تنوین: در زبان فارسی، برای کلماتی که با «ـه» تمام می‌شوند، باید دقت کرد که این علامت (°) در انتهای آنها در موارد رسمی ذکر شود. بنابراین، می‌توانید به صورت «برنامه‌ی اضافی» نیز بنویسید.

3. فاصله‌گذاری: در نوشتار فارسی، باید به فاصله‌گذاری میان کلمات دقت کرد. بنابراین کلمات «برنامه» و «اضافی» باید به صورت جدا از یکدیگر نوشته شوند.

4. ترکیب‌های وصفی: در صورت برقراری ترکیب‌های وصفی، مانند «برنامه‌های اضافی»، باید از علامت جمع (ـها) استفاده کرد. لذا در این حالت باید گفت «برنامه‌های اضافی».

5. غلط‌های رایج: در نوشتار غیررسمی، ممکن است برخی افراد به اشتباه بنویسند «برنامه اضافی» بدون علامت زبانی، که نادرست است.

بنابراین به طور کلی، شکل صحیح استفاده از کلمه «برنامه» در قالب اضافی به این صورت خواهد بود: «برنامۀ اضافی» یا «برنامه‌ی اضافی».