کلمه "بیدارباش" در فارسی به معنای هشدار برای بیداری است و معمولاً در محافل یا شرایط خاصی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در نوشتار و نگارش فارسی، رعایت چند قاعده مهم برای استفاده از این کلمه وجود دارد:

1. فاصله‌گذاری: این کلمه معمولاً به‌صورت یک‌کلمه‌ای (بیدارباش) نوشته می‌شود و نیاز به فاصله‌گذاری ندارد.

2. آوای نوشتاری: در نوشتن این کلمه باید به تلفظ صحیح آن توجه کرد. گویش دقیق آن بیدار-باش است که به صورت ترکیبی به هم پیوسته نوشته می‌شود.

3. نکات گرامری: در متون رسمی و ادبی ممکن است از این کلمه به‌صورت فعل استفاده شود، مثلاً "به بیدارباش نیاز داریم".

4. استفاده در متن: برای ایجاد حس بیداری یا هشدار در نگارش، می‌توان این کلمه را در ابتدای جملات یا به‌عنوان عنوان استفاده کرد.

5. سبک نوشتاری: در متون غیررسمی و محاوراتی، این کلمه می‌تواند بیشتر به‌کار رود، اما در متون رسمی‌تر یا ادبی، ممکن است به واژه‌های دیگری با همان معنی تمایل داشته باشند.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "بیدارباش" به‌خوبی و به‌درستی در نوشتار خود استفاده کنید.

البته! در اینجا چند مثال برای استفاده از کلمه "بیدارباش" در جمله آورده شده است:

1. صبح روز شنبه، صدای بیدارباش ساعت و بلندگوی معلم، همه را از خواب بیدار کرد.
2. برای اینکه درکلاس اول صبح خوابم نبرد، همیشه از صدای بیدارباش گوشی‌ام استفاده می‌کنم.
3. بیدارباش را تنظیم کردم تا به موقع برای دیدن دوستانم آماده شوم.
4. بیدارباش او آنقدر بلند بود که همه اعضای خانواده را از خواب بیدار کرد.
5. بعد از چند روز امتحان، بیدارباش را دقیق‌تر تنظیم کردم تا صبح زودتر بیدار شوم.

اگر نیاز به مثال‌های بیشتری دارید، لطفاً بفرمایید!