کلمه "بی‌هوازی" به معنای عدم حضور اکسیژن در یک محیط یا فرآیند است و معمولاً در حوزه‌های علمی و به‌ویژه زیست‌شناسی و پزشکی مورد استفاده قرار می‌گیرد. برای نوشتن صحیح و نگارشی این کلمه، باید به چند نکته توجه کرد:

1. نوشتن با خط صحیح: "بی‌هوازی" با خط فارسی به این صورت نوشته می‌شود. توجه داشته باشید که "بی" به تنهایی یک کلمه‌ پیوسته نیست و به‌عنوان پیشوند به کلمه‌ی "هوازی" اضافه می‌شود.

2. استفاده از نیم‌فاصله: بین "بی" و "هوازی" باید از نیم‌فاصله استفاده کنید. در نرم‌افزارهای واژه‌پرداز، این کار معمولاً با کلید ترکیبی "Ctrl + Shift + /" انجام می‌شود.

3. نوشتار صحیح: در نوشتن کلمات معمولاً نیازی به استفاده از حروف بزرگ وجود ندارد مگر در موارد خاص (مثل آغاز جمله یا نام خاص).

4. وضوح و دقت: در متون علمی و تخصصی، توجه به زمینه مورد بحث اهمیت دارد. سعی کنید از این کلمه داخل جمله‌هایی استفاده کنید که مفهوم آن به‌راحتی قابل درک باشد.

با رعایت این نکات، می‌توانید کلمه "بی‌هوازی" را به‌درستی و با رعایت قواعد نگارشی و زبانی به کار ببرید.