در زبان فارسی، کلمه "آزمایشگر" به معنای فردی است که در زمینه آزمایش و تحقیق عمل می‌کند. در اینجا برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه مطرح می‌شود:

1. نحوه‌ی نوشتن: کلمه "آزمایشگر" باید به صورت جدا و درست نوشته شود.

2. استخراج واژه: این کلمه از دو بخش "آزمایش" و "گر" تشکیل شده است. "آزمایش" به معنای آزمون و سنجش است و "گر" پسوندی است که به معنی "فرد" یا "کسی که کار خاصی انجام می‌دهد" است.

3. جمع‌بندی: برای جمع بستن این کلمه می‌توان از "آزمایشگران" استفاده کرد.

4. تلفظ: تلفظ صحیح این کلمه به صورت āz-mā-eš-gar است. توجه به تلفظ مناسب آن در گفتار و نوشتار اهمیت دارد.

5. نقش‌های دستوری: "آزمایشگر" می‌تواند به عنوان اسم فاعل در جملات به کار رود. به عنوان مثال: "آزمایشگر نتایج آزمایش را بررسی کرد."

6. هم‌خانواده‌ها: برخی واژه‌های هم‌خانواده شامل "آزمایش"، "آزمایشگاه"، و "آزمایش‌کننده" هستند که هرکدام معنای خاص خود را دارند.

با رعایت این نکات می‌توان به درستی از کلمه "آزمایشگر" در نوشتارهای فارسی استفاده کرد.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "آزمایشگر" در جمله آورده شده است:

1. آزمایشگر نتایج آزمایش را با دقت ثبت کرد تا از صحت آن‌ها اطمینان حاصل کند.
2. در آزمایشگاه، آزمایشگر به بررسی واکنش‌های شیمیایی مختلف پرداخت.
3. آزمایشگر برای مطالعه تأثیرات دارو بر روی نمونه‌های زنده، از روش‌های پیشرفته‌ای استفاده کرد.
4. در کنفرانس علمی، آزمایشگر تجربیات خود را در مورد پروژه‌های تحقیقاتی به اشتراک گذاشت.
5. آزمایشگر با استفاده از دستگاه‌های پیشرفته، دقت آزمایش را افزایش داد.

اگر به مثال‌های بیشتری نیاز دارید، لطفاً بفرمایید!