کلمه "پایان سفر" به دو قسمت تقسیم می‌شود: "پایان" و "سفر". در زیر به قواعد فارسی و نگارشی مربوط به این عبارات اشاره می‌کنم:

1. حروف بزرگ و کوچک: در متن‌های عمومی، معمولاً از حروف کوچک استفاده می‌شود، مگر اینکه در آغاز جمله یا به عنوان عنوان خاصی به کار رود.

2. فاصله و نقطه‌گذاری: بین "پایان" و "سفر" باید فاصله وجود داشته باشد. همچنین، اگر این عبارت بخشی از یک جمله باشد، معمولاً در انتهای آن از نقطه استفاده می‌کنیم.

3. تلفظ: "پایان سفر" به معنای پایان یک سفر است و در مکالمات و نوشتارهای رسمی و غیررسمی به کار می‌رود.

4. استفاده از علامت نگارشی: اگر "پایان سفر" بخشی از جمله‌ای باشد که نیاز به علامت نگارشی دارد، باید به قواعد مربوطه توجه کرد. مثلاً اگر بخواهم این عبارت را در یک جمله استفاده کنم، می‌توان گفت: "پایان سفر ما به شهر تهران فرارسیده است."

5. قواعد صرف و نحو: در استفاده‌های مختلف، ممکن است صرف و نحو جمله تغییر کند و "پایان سفر" نقش‌های مختلفی را ایفا کند. به عنوان مثال:
   • "پایان سفر برای ما خاطره‌انگیز بود."
   • "بسیاری از دوستان در پایان سفر دور هم جمع شدند."

به طور کلی، "پایان سفر" یک عبارت ساده و روشن است که در ساختارهای مختلف جملات می‌تواند به کار گرفته شود.