"پایانۀ دوردست" به عنوان یک عبارت، از دو واژه تشکیل شده است که می‌توان قواعد و نکات نگارشی مرتبط با آن را بررسی کرد:

1. کلمات انگلیسی یا خارجی به فارسی: اگر "دوردست" به عنوان یک واژه جدید یا خارجی باشد، بهتر است از معادل فارسی آن که "دور دست" است استفاده کنیم. اما اگر در متن خاصی "دوردست" به کار رفته است و به عنوان یک نام خاص شناخته شده، می‌توان آن را حفظ کرد.

2. فاصله بین واژه‌ها: در فارسی، بین واژه‌های ترکیبی باید فاصله وجود داشته باشد. بنابراین "پایانۀ دوردست" به درستی به شکل زیر نوشته می‌شود: "پایانۀ دوردست".

3. نوشتار «پایانۀ»: توجه داشته باشید که "پایانۀ" باید با کشیده بر روی حرف «الف» نوشته شود و به درستی به صورت «پایانۀ» بیان شود.

4. نوشتار صحیح: اگر خواستید واژه‌نامه‌ها و دیکشنری‌ها را بررسی کنید، همچنین می‌توانید از منابع معتبر زبان فارسی برای تأیید و اطمینان از نگارش صحیح عبارت استفاده کنید.

در کل، قاعده‌مندترین شکل نوشتاری «پایانۀ دوردست» است.