کلمه "پایدارسازی" از دو بخش "پایدار" و "سازی" تشکیل شده است. در اینجا به برخی از قواعد نگارشی و استفاده از این کلمه اشاره می‌کنم:

1. پیشوند و پسوند:

   • "پایدار" به معنی حفظ حالت ثابت و عدم تغییر است و "سازی" پسوندی است که به معنی عمل کردن به چیزی یا ایجاد کردن است. بنابراین "پایدارسازی" به معنای عمل به بادار کردن یا ایجاد وضعیت پایدار است.

2. جایگاه در جمله:

   • کلمه "پایدارسازی" می‌تواند به عنوان اسم در یک جمله استفاده شود. به‌عنوان مثال: "پایدارسازی منابع آب یکی از چالش‌های مهم محیط‌زیستی است."

3. توافق در تعداد:

   • این کلمه به طور معمول به صورت مفرد استفاده می‌شود، اما می‌توان آن را در جمع نیز به کار برد: "پایدارسازی‌ها".

4. استفاده رسمی:

   • این کلمه در متون علمی و رسمی مانند مقالات پژوهشی، گزارش‌ها و اسناد مدیریتی بیشتر به کار می‌رود.

5. نکات نگارشی:

   • حتماً توجه کنید که در نوشتن این کلمه از فاصله گذاری و جدا کردن آن با خط تیره یا فاصله خودداری کنید؛ به‌طور مثال: "پایدار-سازی" نادرست است.
6. ترکیبات دیگر:
   • می‌توان ترکیب‌های مختلف با این کلمه نیز داشت: مانند "پایدارساز" (به معنای کسی که به پایدارسازی می‌پردازد).

با رعایت این نکات می‌توانید به درستی از کلمه "پایدارسازی" در نوشتار خود استفاده کنید.

1. پایدارسازی محیط زیست یکی از اهداف اصلی در برنامه‌های توسعه پایدار است.
2. استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر می‌تواند به پایدارسازی منابع طبیعی کمک کند.
3. دولت برنامه‌هایی برای پایدارسازی اقتصاد کشور در برابر نوسانات جهانی طراحی کرده است.