کلمه "پذیرایی" در زبان فارسی به معنای عمل یا فرآیند استقبال و پذیرش مهمان یا میهمانان است. در ادامه، به برخی از نکات قواعدی و نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنیم:

1. نحوه نوشتار: کلمه "پذیرایی" با حرف "پ" شروع می‌شود و به حروف "ذ" و "ی" ختم می‌شود. ایجاب می‌کند که در نوشتار دقت شود که املای آن به‌درستی رعایت شود.

2. استفاده در جملات:

   • "پذیرایی از مهمانان در مراسم عروسی بسیار مهم است."
   • "پذیرایی خوب می‌تواند تأثیر مثبت بر مهمانان بگذارد."

3. نوع کلمه: "پذیرایی" یک اسم است و به فرآیند یا عمل مرتبط با استقبال از مهمانان اشاره دارد.

4. جمع بستن: اگر بخواهید جمع آن را بسازید، می‌توانید از "پذیرایی‌ها" استفاده کنید.

5. مترادف‌ها و ضدها:

   • مترادف‌ها: استقبال، خوشامدگویی.
   • ضدها: بی‌توجهی، negligence (به زبان انگلیسی).

6. قوانین نگارشی:

   • همیشه باید در زمان نوشتن متن، از قواعد جمله‌سازی و نگارشی پیروی کرد. مثلاً در فارسی، معمولاً فعل بعد از فاعل می‌آید. بنابراین دقت کنید که "پذیرایی" در موقعیت مناسب در جمله قرار گیرد.
7. توجه به فرهنگ و آداب: در فرهنگ ایرانی، پذیرایی مهمانان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و می‌تواند نشان‌دهنده ادب و احترام به مهمان باشد.

این نکات می‌توانند به شما کمک کنند تا در نوشتن و استفاده از کلمه "پذیرایی" دقت بیشتری داشته باشید.

1. در مهمانی شب گذشته، همه مهمان‌ها با پذیرایی گرم و صمیمی ما روبه‌رو شدند.
2. او همیشه در جشن‌های خانوادگی بهترین خوراکی‌ها را برای پذیرایی تهیه می‌کند.
3. پذیرایی از مهمانان یکی از آداب مهم فرهنگ ایرانی است که همواره مورد توجه قرار می‌گیرد.