کلمه "پرکی" در زبان فارسی از نظر قواعد نگارشی و دستوری به صورت زیر بررسی می‌شود:

1. نوع کلمه: "پرکی" به عنوان یک نام یا صفت به کار می‌رود. در برخی نواحی ایران، این کلمه به معنای "پرک" یا "ذره‌ذره" به کار می‌رود، اما در مواقع دیگر ممکن است به عنوان یک اصطلاح خاص یا عامیانه نیز در گفتار استفاده شود.

2. جاییابی و نحوه استفاده: در متون رسمی و ادبی، استفاده از کلمات خاص و غیررسمی باید با احتیاط صورت گیرد. در صورت استفاده از "پرکی"، محتوای متن باید مناسب باشد و مخاطب بتواند مفهوم آن را دریابد.

3. نشانه‌گذاری: اگر این کلمه در جمله‌ای به کار رفته باشد، باید توجه شود که با سایر اجزای جمله هماهنگی داشته باشد. به عنوان مثال، اگر به عنوان صفت استفاده می‌شود، باید قبل از اسم بیاید و با آن سازگاری داشته باشد: "پرکی بودن چیزی".

4. فارسی‌نویسی: برای نوشتن صحیح این کلمه، باید به نکات املایی دقت کرد. در صورت وجود حروف اضافه یا صرف و نحوه اتصال به سایر واژه‌ها، قواعد نگارشی و املایی رعایت شود.

در نهایت برای استفاده از کلمه "پرکی" در متون رسمی یا ادبی، توجه به سبک و سیاق نوشتار و همچنین شناخت درست معنا و کاربرد این واژه ضروری است.