آشفتگی

در زبان فارسی، کلمه "آشفتگی" به معنای بی‌نظمی، disorder یا انفعال، و اغتشاش است. بررسی قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه شامل موارد زیر می‌شود:

1. بکارگیری در جملات:

   • این کلمه می‌تواند در جملات مختلف به عنوان اسم به کار رود. مثلاً: "آشفتگی ذهنی می‌تواند بر کیفیت تصمیم‌گیری تأثیر بگذارد."

2. جمع بستن:

   • در فارسی، "آشفتگی" معمولاً به صورت مفرد به کار می‌رود و فرم جمع خاصی ندارد. در صورت نیاز به اشاره به چند نوع آشفتگی، می‌توان از عبارات توصیفی استفاده کرد: "انواع آشفتگی‌ها".

3. ترکیب با صفت‌ها:

   • می‌توان از صفت‌ها برای توصیف آشفتگی استفاده کرد: "آشفتگی شدید"، "آشفتگی موقت".

4. نکات املایی:

   • املای صحیح کلمه "آشفتگی" با "ش" و "گ" و "ی" می‌باشد و باید توجه داشت که کلمات مشابه یا هم‌خانواده (مثل "آشفته") نیز درست نوشته شوند.

5. کاربردهای معنایی:

   • این کلمه در متون ادبی، اجتماعی، روانشناختی و فلسفی به کار می‌رود و می‌تواند به احساسات و شرایط متفاوت انسانی اشاره داشته باشد.
6. نکات زبان‌شناختی:
   • "آشفتگی" همچون بسیاری از کلمات فارسی می‌تواند به صورت مفعول در جملات و نیز به عنوان موضوع (فاعل) در جملات خبری به کار رود.

این نکات به شما کمک خواهد کرد تا بهتر از کلمه "آشفتگی" در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

البته! در اینجا چند مثال از کلمه "آشفتگی" در جملات آورده‌ام:

1. بعد از شنیدن خبر تصادف، او دچار آشفتگی شد و نتوانست درست فکر کند.
2. در تجمعات شلوغ، معمولا آشفتگی و هرج و مرج دیده می‌شود.
3. احساس آشفتگی در ذهنش باعث شد تا مدتی از کار و زندگی باز بماند.
4. او به خاطر آشفتگی احساسی‌اش نتوانست از پس امتحان برآید.
5. صدای بلند موسیقی باعث آشفتگی در جمع شده بود و همه را نگران کرد.

امیدوارم این جملات به شما کمک کند!