کلمه "پیشی" یکی از واژه‌های فارسی است که به معنای "پیش افتنده" یا "برتری" به کار می‌رود. در زیر به برخی از قواعد و نکات نگارشی مربوط به این کلمه اشاره می‌شود:

1. نقطه‌گذاری: اگر کلمه "پیشی" در انتهای جمله یا عبارتی استفاده شود، باید به قواعد نقطه‌گذاری توجه کرد. مثلاً: "او همیشه پیشی می‌گیرد."

2. قید: این کلمه معمولاً به عنوان اسم یا قید کاربرد دارد. به عنوان مثال: "او پیشی می‌گیرد" (افعالی شبیه به "گرفتن") یا "این خودرو، خودروی پیشی است."

3. جمع‌سازی: برای جمع بستن این کلمه، از "ها" استفاده می‌شود: "پیشی‌ها".

4. هماهنگی با سایر کلمات: هنگام استفاده از "پیشی"، به نوع جمله و سایر کلمات توجه کنید تا از نظر معنایی و گرامری هماهنگی خوبی ایجاد شود.

5. هم‌نشینی با حروف اضافه: "پیشی" می‌تواند با حروف اضافه ترکیب شود. به عنوان مثال: "پیشی از همه".

6. استفاده در ادبیات: این کلمه در شعر و ادبیات فارسی نیز کاربرد دارد و می‌تواند به عنوان یک تکنیک برای بیان برتری یا برآمدن از سایر چیزها به کار رود.

این موارد چند نکته کلی در مورد کلمه "پیشی" هستند. در هر مورد خاص، با توجه به بافت و معنای جمله، ممکن است نکات بیشتری نیز مد نظر قرار گیرد.

البته! در اینجا چند مثال برای استفاده از کلمه "پیشی" در جملات آورده شده است:

1. پیشی من بسیار شیطون و بازیگوش است و همیشه در خانه دور می‌زند.
2. وقتی به پارک رفتیم، یک پیشی سفید دیدیم که در حال بازی با بچه‌ها بود.
3. او هر روز به پیشی خود غذای تازه می‌دهد و به آن بسیار رسیدگی می‌کند.
4. پیشی ما هیچ‌وقت از پنجره بیرون نمی‌پرد و همیشه در خانه می‌ماند.
5. این پیشی به قدری باهوش است که می‌تواند دستورات ساده را اجرا کند.

امیدوارم این جملات مفید باشند!