کلمه "پیوندینۀ لثه‌ای" به عنوان یک ترکیب در زبان فارسی از دو بخش تشکیل شده است. برای نگارش و قواعد مربوط به این کلمه، می‌توان توجه به نکات زیر کرد:

1. الفاظ ترکیبی: این ترکیب شامل دو بخش "پیوندینه" و "لثه‌ای" است. در اینجا "پیوندینه" به نوعی از بافت یا اتصال اشاره دارد که به لثه مرتبط است.

2. علامت‌های نگارش:

   • استفاده از همزه در "لثه‌ای" صحیح است، زیرا "لثه" با پسوند "ای" که به آن اضافه شده، به صورت "لثه‌ای" نوشته می‌شود.
   • اگر "پیوندینه" به معنی خاصی اشاره دارد (مثلاً به نوع خاصی از درمان یا وضعیت)، بهتر است در متن توضیحاتی در مورد آن ارائه شود.

3. فاصله‌ها: در نگارش این ترکیب، فاصله‌ها بین واژه‌ها باید رعایت شود. "پیوندینۀ لثه‌ای" به صورت جداگانه نوشته می‌شود.

4. نکات نگارشی: در متون علمی یا تخصصی می‌توان توضیحات بیشتری درباره این ترکیب اضافه کرد تا خواننده به راحتی مفهوم آن را درک کند.

بنابراین، ترکیب "پیوندینۀ لثه‌ای" به این شکل نوشته می‌شود و رعایت قواعد نگارشی بالا در استفاده از آن ضروری است.