کلمه "تألیفی" از ریشه "تألیف" است که به معنای گردآوری، تالیف و تنظیم متون یا آثار استفاده می‌شود. در زبان فارسی، برخی نکات دستوری و نگارشی مربوط به این کلمه وجود دارد:

1. تلفظ و نوشتار:

   • "تألیفی" به صورت "تألیفی" نوشته می‌شود و حرف "ت" در ابتدای آن به صورت واضح تلفظ می‌شود. همچنین، "آ" در "تألیف" به صورت "اَ" تلفظ می‌گردد.

2. نکات صرفی:

   • این کلمه صفت است و معمولاً برای توصیف اسم‌ها به کار می‌رود، مانند "کتاب تألیفی" یا "مقاله تألیفی".

3. برخی کاربردها:

   • "تألیفی" می‌تواند به کارهای ادبی، علمی یا هنری اشاره کند که بر اساس تالیف و جمع‌آوری اطلاعات یا متن‌ها انجام شده است.

4. نکات نگارشی:

   • در متون رسمی و علمی، دقت در استفاده از کلمه "تألیفی" اهمیت دارد، به خصوص در مواردی که به منابع و مراجع اشاره می‌شود. از کاربرد صحیح آن در عبارات مختلف غافل نشوید.
5. نکات کاربردی:
   • کلمه "تألیفی" می‌تواند در عناوین کتاب‌ها، مقالات و پژوهش‌ها استفاده شود. به عنوان مثال، "روش‌های تألیفی در پژوهش‌های علمی".

این نکات می‌توانند به درک بهتر و استفاده صحیح از کلمه "تألیفی" کمک کنند.

1. کتاب جدیدی که به تازگی منتشر شده، یک اثر تألیفی است که به بررسی تاریخ هنر معاصر می‌پردازد.
2. برای ارائه پروژه‌ام در دانشگاه، تصمیم گرفتم یک مقاله تألیفی بنویسم که نظرات مختلف را درباره موضوع نظریه‌های یادگیری تحلیل کند.
3. این فیلم به عنوان یک اثر تألیفی بر مبنای داستان‌های کلاسیک ساخته شده و به شیوه‌ای نوین به روایت داستان‌های قدیمی می‌پردازد.