کلمه "تخلخل" در زبان فارسی به معنای وجود منافذ یا فضاهای خالی در یک ماده یا سطح است. این کلمه معمولاً در متن‌های علمی و فنی به کار می‌رود. برخی قواعد نگارشی و استفاده از این کلمه به شرح زیر است:

1. معنی و کاربرد: تخلخل به شکل فیزیکی به وجود حفره‌ها و فضاهای خالی در جامدات یا مواد اشاره دارد. این کلمه در متون علمی مانند شیمی، زمین‌شناسی و مهندسی مواد کاربرد زیادی دارد.

2. نحوه نوشتار: به دلیل آنکه این کلمه از ریشه عربی "خلخله" گرفته شده است، به درستی باید با حروف فارسی نوشته شود. به هیچ وجه نباید آن را با املای نادرست نوشت.

3. نکات نگارشی:

   • در جملات رسمی و علمی، بهتر است از "تخلخل" به صورت دقیق و با توصیف مناسب استفاده کنید.
   • از آوردن آن به عنوان یک واژه کلیدی در عناوین مقالات یا تحقیقات علمی پرهیز نکنید و از آن به عنوان یک اصطلاح تخصصی بهره ببرید.

4. ساختار جملات: می‌توانید از این واژه در جملات مختلف به شکل زیر استفاده کنید:

   • تخلخل بالای این ماده موجب افزایش جذب آب می‌شود.
   • بررسی تخلخل سنگ‌های آتشفشانی می‌تواند اطلاعات مهمی دربارهٔ رفتار آن‌ها در برابر نیروی جاذبه ارائه دهد.

5. جمع و مفرد: "تخلخل" به عنوان یک اسم غیرقابل شمارش در نظر گرفته می‌شود. بنابراین، به کار بردن جمع برای آن نادرست است.

6. ترکیب‌های معمول: می‌توانید این کلمه را با دیگر واژه‌ها به کار ببرید، مانند "تخلخل موثر"، "تخلخل قابل اندازه‌گیری" و غیره.

با رعایت این نکات، می‌توانید به درستی از کلمه "تخلخل" در نگارش خود استفاده کنید.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "تخلخل" در جمله آورده شده است:

1. تخلخل خاک می‌تواند بر میزان آب‌نگهداری آن تأثیر بگذارد.
2. جهت ایجاد ساختار مناسب برای رشد گیاهان، لازم است که تخلخل خاک به اندازه کافی باشد.
3. در تحقیقاتی که بر روی مصالح ساختمانی انجام شد، تخلخل بتن یکی از عوامل مهم در استحکام آن معرفی شد.
4. افزایش تخلخل در بافت سنگی می‌تواند باعث بهبود نفوذپذیری آن گردد.
5. در برخی از آزمایش‌های علمی، محققان به بررسی تخلخل فیلترها برای بهینه‌سازی فرایند تصفیه آب پرداختند.

امیدوارم این جملات به شما کمک کند!