کلمه "ترک خوردگی داغ" از ترکیب دو واژه "ترک خوردگی" و "داغ" تشکیل شده است. برای استفاده صحیح از این ترکیب در نوشتار فارسی، می‌توان به موارد زیر توجه کرد:

1. نحوه نگارش:

   • واژه "ترک خوردگی" به صورت جدا نوشته می‌شود، زیرا یک ترکیب صفت و موصوف نیست. "ترک" اسم و "خوردگی" اسم مشتق است.
   • واژه "داغ" نیز به همین صورت، به عنوان صفتی توضیحی در انتهای عبارت می‌آید.

2. ترتیب واژه‌ها:

   • معمولاً در زبان فارسی، صفت بعد از اسم می‌آید. در این ترکیب، "ترک خوردگی" اسم است و "داغ" صفت. بنابراین ترتیب واژه‌ها صحیح است.

3. علامت‌گذاری و نقاط:

   • در متن، اگر "ترک خوردگی داغ" در جمله‌ای به کار رود، باید توجه داشت که از قواعد نگارشی مناسب استفاده شود، مانند نقطه‌گذاری درست و به کار بردن ویرگول در صورت نیاز.

4. استفاده در متن‌های تخصصی:

   • این ترکیب ممکن است در متون فنی و علمی استفاده شود، مانند مهندسی مواد یا ساخت و ساز. در این صورت، لازم است زمینه استفاده از این عبارت و معانی تخصصی دیگری که ممکن است داشته باشد را در نظر گرفت.
5. معنی و کاربرد:
   • "ترک خوردگی داغ" به وضعیتی اشاره دارد که در آن مصالح یا مواد به دلیل حرارت دچار ترک‌خوردگی می‌شوند. بنابراین در متون فنی و پژوهشی مرتبط با دما و تحمل شرایط حرارتی کاربرد دارد.

با رعایت این نکات، می‌توان از ترکیب "ترک خوردگی داغ" به درستی استفاده کرد.