نارسید

کلمه "نارسید" از عرف و قواعد زبان فارسی تبعیت می‌کند. این کلمه به شکل گذرای فعل "نرسیدن" در نفرات مختلف و زمان‌های مختلف استفاده می‌شود.

1. ساختار فعل: "نارسید" به معنای "نرسیدن" در زمان گذشته است. پیشوند "نا" به معنای عدم و نامعلومی است و نشان‌دهنده عدم وقوع عمل "رسیدن" است.

2. استفاده در جملات:

   • این کلمه معمولاً به عنوان فعل در جملات به کار می‌رود. مثلاً: "او به ملاقات ما نارسید."
   • همچنین می‌توان از آن به عنوان صفت استفاده کرد: "این محصول نارسید و هنوز آماده نیست."
3. قواعد نگارشی:
   • در نوشتار رسمی، از نوشتن کلمات به صورت جداگانه خودداری کنید. "نارسید" باید به عنوان یک کلمه یکپارچه نوشته شود.
   • تأکید بر روی زمان و نحو جملات می‌تواند به معنی بیشتر اشاره کند.

با رعایت این قواعد، می‌توانید به درستی از کلمه "نارسید" در متون و نوشتارهای خود استفاده کنید.

1. او به مهمانی نرسید و دوستانش فقط منتظرش ماندند.
2. باران شدید باعث شد که پرواز به موقع نرسید و مسافران در فرودگاه منتظر بمانند.
3. متأسفانه نامه‌ام به دستش نرسید و نتوانستم او را در مقطع مهمی راهنمایی کنم.