کلمه «نازل شدن» ترکیبی است که به معنای «فرود آمدن» یا «نازل کردن» به کار می‌رود و معمولاً در متون دینی و ادبی به معنای ارسال یا فرود آمدن چیزی (مثل وحی یا آیات) به کار می‌رود. در زیر نکاتی درباره قواعد فارسی و نگارشی مرتبط با این ترکیب آورده شده است:

1. فعل و نهاد:

   • «نازل شدن» یک فعل مرکب است و به شکل فعلی به کار می‌رود. برای مثال: «وحی به محمد (ص) نازل شد.»

2. ساختار جملات:

   • این ترکیب ممکن است به عنوان فعل مستقل در جملات ظاهر شود. به عنوان مثال: «فرشتگان بر او نازل شدند.»

3. زمان فعل:

   • این فعل می‌تواند در زمان‌های مختلف صرف شود:
     • گذشته: «نازل شد»
     • حال: «نازل می‌شود»
     • آینده: «نازل خواهد شد»

4. مفعول:

   • در برخی موارد ممکن است نیاز باشد که مفعولی برای این فعل ذکر شود، به عنوان مثال: «آیات بر پیغمبر نازل شد.»

5. نکات نگارشی:

   • در نوشتار رسمی و ادبی، حفظ ساختار صحیح و ارتباط معنایی جملات اهمیت زیادی دارد. باید توجه کرد که استفاده از این ترکیب در متن باید متناسب با موضوع باشد.
6. معنی و مفهوم:
   • در متون دینی، «نازل شدن» معمولاً به معنای فرود آمدن وحی، آیات و دستورات الهی است. در سایر متون می‌تواند به مفهوم فرود آمدن هر چیز از جایی به نقطه‌ای پایین‌تر نیز باشد.

با رعایت این نکات می‌توان از این کلمه به درستی در متون فارسی استفاده کرد.