کلمه "نازله" به عنوان یک اسم خاص در زبان فارسی می‌تواند به معانی و کاربردهای مختلفی اشاره داشته باشد. در زیر، برخی از قواعد نگارشی و نوشتاری مرتبط با این کلمه و استفاده از آن آورده شده است:

1. نوشتن با حرف بزرگ: اگر "نازله" به عنوان نام شخص یا عنوان خاصی مورد استفاده قرار گیرد، باید با حرف بزرگ نوشته شود: نازله.

2. نقطه‌گذاری: در جایی که "نازله" در یک جمله به کار می‌رود، باید به قواعد نقطه‌گذاری توجه شود. برای مثال:

   • نازله به پارک رفت.

3. قید و فعل: اگر به توصیف یا رفتار نازله اشاره می‌شود، لازم است که فعل و قیدهای صحیح در جمله به کار روند:

   • نازله به آرامی صحبت کرد.

4. تعبیر و کنایه: در ادبیات و شعر، ممکن است از "نازله" به معنای خاصی یا به عنوان سمبل استفاده شود. در این موارد، توجه به معنای ضمنی و فرهنگی آن اهمیت دارد.

5. حروف اضافه: در صورت استفاده از حروف اضافه، باید به صرف و نحو توجه شود:

   • نازله در کتابخانه مشغول مطالعه بود.
6. ترکیب‌ها: اگر "نازله" جزء ترکیب‌ها یا عبارات قرار گیرد، باید قواعد ترکیب درست را رعایت کرد:
   • نازله و دوستانش.

با رعایت این نکات، می‌توان به درستی از کلمه "نازله" در جملات و متون مختلف استفاده کرد.

1. نازله همیشه با لبخند به دوستانش خوشامد می‌گوید.
2. در جشن تولد نازله، همه به شوق جمع شده بودند تا شادی او را تقسیم کنند.
3. نازله در هنر نقاشی مهارت خاصی دارد و آثارش همیشه مورد توجه قرار می‌گیرد.