کلمه "الهی" در زبان فارسی می‌تواند به دو صورت مورد استفاده قرار گیرد: به عنوان صفت و به عنوان اسم. در زیر به برخی از قواعد و نکات نگارشی این کلمه اشاره می‌شود:

1. مفهوم و کاربرد:

   • "الهی" به معنای مربوط به خداوند یا شناسه‌ای برای بیان صفات خداوند است.
   • می‌تواند به عنوان صفت در کنار اسم‌ها قرار بگیرد؛ مثلاً "محبت الهی".

2. نوشتار با حروف جدا یا متصل:

   • این کلمه به صورت یکجا نوشته می‌شود و نباید درمیان آن فاصله گذاشت: "الهی".

3. مقدار تنوین و تنوع:

   • در جملات رسمی و ادبی، می‌توان از "الهی" برای برقراری ارتباط با مفاهیم معنوی و دینی استفاده کرد.
   • همچنین "الهی" ممکن است به همراه غلبه بر استعاره‌ها و تشبیهات نیز به کار رود.

4. جملات و استفاده صحیح:

   • "محبت الهی برای همه انسان‌هاست."
   • "وجود الهی در دل مؤمنان مستقر است."

5. قید و تأکید:

   • می‌توان با استفاده از قیدها و صفات دیگر، مفهوم "الهی" را تقویت کرد؛ مثلاً "عشق الهی" یا "بخشندگی الهی".
6. توجه به موارد خاص:
   • در شعر و ادبیات، این کلمه به دلیل بار معنایی خاص خود، می‌تواند انواع مختلفی از احساسات را منتقل کند.

با رعایت این نکات، می‌توان به درستی و زیبایی از کلمه "الهی" در نوشتار و گفتار فارسی بهره برد.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "الهی" در جملات مختلف آورده شده است:

1. شعرهای او دارای مضامین الهی هستند و احساسات عمیقی را منتقل می‌کنند.
2. در کتاب‌های دینی، بسیاری از آموزه‌ها به جنبه‌های الهی زندگی اشاره دارند.
3. او از زیبایی‌های طبیعت به عنوان نشانه‌های الهی یاد می‌کند.
4. در جلسات دعا، همگان به نیایش‌های الهی مشغول می‌شوند.
5. کلمات الهی در دل مومنین، آرامشی بی‌نظیر به ارمغان می‌آورند.

اگر سوال دیگری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!