نبیله

کلمه "نبیله" در زبان فارسی به معنای "اندازه‌گیری" یا "علت و انگیزه" است. در ادامه به برخی از قواعد نگارشی و دستوری این کلمه اشاره می‌کنیم:

1. استفاده صحیح: از "نبیله" به عنوان اسم استفاده می‌شود و باید در متن به کار برده شود تا مفهوم بخصوصی را برساند.

2. جمع بستن: اگر بخواهید این کلمه را جمع ببندید، بسته به کاربرد آن، ممکن است از "نبیله‌ها" استفاده کنید.

3. نحوه تلفظ: تلفظ صحیح این کلمه به صورت "نَبِیلَة" است.

4. نقطه‌گذاری: اگر کلمه "نبیله" در جمله‌ای به کار برود، باید به قواعد نقطه‌گذاری توجه شود. مثلاً اگر در انتهای جمله باشد، باید جمله را با نقطه یا علامت سوال یا تعجب پایان دهید.

5. نقش در جمله: می‌تواند به عنوان اسم، موصوف یا مفعول در جمله ظاهر شود. به عنوان مثال:
   • "هدف از نبیله‌سازی، بهبود دقت در اندازه‌گیری است."

این نکات می‌توانند به نگارش صحیح کلمه "نبیله" کمک کنند. اگر در زمینه خاص‌تری از این کلمه به اطلاعات بیشتری نیاز دارید، لطفاً بفرمایید.