کلمه "نخستین" در زبان فارسی به معنای "اولین" یا "اول" است و می‌تواند به عنوان صفتی برای توصیف چیزی که در رتبه یا ترتیب اول قرار دارد، استفاده شود. در ادامه به برخی از قواعد نگارشی و استفاده‌های این کلمه اشاره می‌کنم:

1. جایگاه کلمه: "نخستین" معمولاً قبل از اسم می‌آید. مثلاً:

   • نخستین کتابی که خواندم…
   • نخستین بار است که می‌آیم…

2. تطابق: این کلمه از نظر جنس و تعداد با اسم‌هایی که توصیف می‌کند، باید همخوانی داشته باشد. مثلاً:

   • نخستین مردی که…
   • نخستین زن در تاریخ…
   • نخستین روزها (جمع)

3. نوشتار: کلمه "نخستین" با "ن" و "خ" و "س" نوشته می‌شود و باید توجه داشت که املای آن به دقت رعایت شود.

4. نوشته‌ها و محاوره‌ها: "نخستین" را می‌توان در نوشته‌های رسمی، ادبی، علمی و غیره استفاده کرد و در محاوره‌ها می‌توان به "اولین" نیز اشاره کرد، اما "نخستین" رنگ و بویی ادبی‌تر به جملات می‌بخشد.

5. مفاهیم مرتبط: از "نخستین" می‌توان در بیان زمان، رتبه، و حتی در اصطلاحات مختلف استفاده کرد، به‌خصوص در تاریخ، ادبیات و علوم.

برای استفاده درست از این کلمه، مهم است که به بافت جمله و معنا دقت شود تا بهترین کاربرد آن صورت گیرد.

1. نخستین روز مدرسه همیشه پر از هیجان و امید است.
2. او به عنوان نخستین فرد در خانواده‌اش به دانشگاه پذیرش شد.
3. نخستین بار که به این شهر سفر کردم، از زیبایی‌های آن شگفت‌زده شدم.