کلمه "نماز ظهر" ترکیبی از دو واژه است که به نماز مخصوصی اشاره دارد که در زمان ظهر خوانده می‌شود. در نوشتار فارسی و رعایت قواعد نگارشی به نکات زیر توجه کنید:

1. فاصله‌گذاری: بین دو واژه "نماز" و "ظهر" باید یک فاصله وجود داشته باشد.

2. نقطه‌گذاری: در جملاتی که این عبارت در آن‌ها استفاده می‌شود، باید قواعد نقطه‌گذاری مانند ویرگول، نقطه و غیره رعایت شود.

3. حروف بزرگ: اگر "نماز ظهر" عنوان یک کتاب یا مقاله باشد، در ابتدا حروف بزرگ استفاده می‌شود؛ اما در متن عادی، استفاده از حروف کوچک کافی است.

4. استفاده در جملات: می‌توانید از این عبارت در جملات مختلف به شکل‌های گوناگون استفاده کنید. مثلاً:

   • "نماز ظهر را در وقت خود بخوانید."
   • "به جماعت نماز ظهر ملحق شدم."
5. ترکیبات دیگر: در صورت ترکیب با عبارات دیگر، مانند "نماز ظهر جماعت" یا "نماز ظهر واجب"، توجه کنید که قواعد ترکیب و فاصله‌گذاری همچنان رعایت شود.

با رعایت این نکات، می‌توانید از عبارت "نماز ظهر" به درستی و با دقت استفاده نمایید.