کلمه "نهنگ" در زبان فارسی به معنای یک نوع حیوان دریایی بزرگ است. در بررسی قواعد فارسی و نگارشی مرتبط با این کلمه، می‌توان به نکات زیر اشاره کرد:

1. نحوه نوشتن: کلمه "نهنگ" با حرف "غ" به پایان می‌رسد. بنابراین در نگارش آن دقت شود که به درستی و بدون اضافه کردن حروف غیرضروری نوشته شود.

2. جمع‌سازی: جمع "نهنگ" به صورت "نهنگ‌ها" است. در جمع بستن کلمات، باید به قوانین جمع‌سازی در فارسی توجه کرد.

3. نقش دستوری: "نهنگ" می‌تواند به عنوان اسم مفرد در جملات مختلف مورد استفاده قرار گیرد. به عنوان مثال: "نهنگ بزرگ‌ترین حیوان آبزی است."

4. استفاده در تخفیف و توصیف: می‌توان از صفات برای توصیف نهنگ استفاده کرد. به عنوان مثال: "نهنگ آبی" یا "نهنگ قاتل".

5. قواعد املایی: کلمه "نهنگ" به دلیل وجود حرف "ه" در آن، نیاز به توجه در نوشتار دارد تا از اشتباهات املایی جلوگیری شود.

6. افزودن پیشوندها و پسوندها: می‌توان با اضافه کردن پسوندها و پیشوندها، به معانی جدید دست یافت. به عنوان مثال: "نهنگ‌دار" به معنای کسی که نهنگ دارد یا مرتبط با نهنگ است.

با استفاده از این نکات، می‌توان بهتر و صحیح‌تر از کلمه "نهنگ" در نوشتار و گفتار فارسی استفاده کرد.