کلمه "نیابت تولیت" شامل دو واژه است که در زبان فارسی معمولاً در زمینه‌های حقوقی و مذهبی به کار می‌رود. در ادامه به بررسی قواعد نگارشی و نحوه صحیح استفاده از این عبارت می‌پردازیم:

1. تلفظ و املا: این عبارت به صورت "نیابت تولیت" نوشته می‌شود و هر دو واژه از نظر املایی صحیح هستند.

2. نوع واژه‌ها:

   • "نیابت": اسم مصدر از فعل "نیابت کردن" است و به معنای نمایندگی یا جانشینی می‌باشد.
   • "تولیت": اسم است و به معنای سرپرستی و اداره امور یک نهاد دینی یا مذهبی می‌باشد.

3. ترکیب واژه‌ها: این دو واژه معمولاً به هم وابسته هستند و به معنای نمایندگی یا سرپرستی در امور دینی یا مذهبی به کار می‌روند. به عنوان مثال، نیابت تولیت می‌تواند به معنای نیابت در امور مربوط به تولیت یک نهاد مذهبی باشد.

4. نحوه استفاده:

   • این عبارت به طور معمول در متون رسمی، قانونی یا مذهبی به کار می‌رود و باید با دقت و در بستر مناسب استفاده شود.
   • به عنوان مثال: "شخصی که نیابت تولیت را بر عهده دارد، مسئول رسیدگی به امور مربوط به تولیت است."
5. نکات نگارشی:
   • در نوشته‌های رسمی و اداری، بهتر است از نشانه‌های نگارشی مناسب مانند ویرگول و نقطه استفاده شود.
   • در جملاتی که "نیابت تولیت" به کار رفته، باید مطمئن باشید که واژه‌ها به درستی و به نحو مطلوب با هم ترکیب شده‌اند.

در نهایت، هنگام استفاده از این عبارت، مفهوم آن باید به وضوح برای خواننده معلوم باشد و در صورت نیاز، توضیحات بیشتری درباره آن ارائه شود.