کلمه «وا شدنی» به معنای چیزی است که قابلیت باز شدن یا رها شدن را دارد. در نگارش این کلمه، به چند نکته توجه کنید:

۱. تلفظ و نوشتار: این کلمه از دو بخش «وا» (به معنای باز کردن) و «شدنی» (به معنای قابل انجام) تشکیل شده است. این ترکیب به شکل «واشدنی» نوشته می‌شود و با یک فاصله به دو بخش تقسیم نمی‌شود.

۲. عملکرد نحوی: «وا شدنی» به عنوان یک نام یا صفت توصیفی استفاده می‌شود. مثلاً می‌توان گفت «این درب یک وا شدنی است که به سادگی باز می‌شود».

۳. استفاده در متن: در متون رسمی و ادبی، باید به کارکرد این کلمه در جمله توجه کرد تا از لحاظ معنایی به درستی مورد استفاده قرار گیرد.

۴. نکات نگارشی: هنگامی که از «وا شدنی» در متن استفاده می‌کنید، به قواعد نقطه‌گذاری و سایر نکات نگارشی توجه کنید. اگر در آخر جمله قرار دارد، باید با استفاده از نقطه یا علامت سوال به پایان برسد.

در کل، «وا شدنی» ترکیبی است که باید در نوشته‌ها به درستی به کار رود و قواعد نگارشی و جملات را رعایت کند تا معنا و خوانایی به خوبی حفظ شود.